EPS ، ابلیشن و باتریهای قلب
بخش الکتروفیزیولوژی و پیس میکر
این بخش به لحاظ تجهیزات پزشکی در خاور میانه منحصر به فرد بوده و به عنوان پیشرفته ترین مرکز تشخیص و درمان آریتمی های قلبی در خاور میانه، آمادگی ارائه خدمات متنوع تشخیصی و درمانی در سطح بالای کیفی به بیماران عزیز را دارا می باشد. این بخش با حضور متخصصین الکتروفیزیولوژیست مجرب، یکی از قطب های علمی کشور به شمار می رود.
این بخش با چهار اتاق کت لب الکتروفیزیولوژی مجزا، سالانه بیش از1990 مورد عملیات درمانی پیچیده را انجام داده، علاوه بر آن دارای دو اطاق غیر تهاجمی است که سالانه بیش از 6200 مورد عملیات تشخیصی را در خصوص هولتر مانیتورینگ، تست سیگنال اوریج، پروگرام و آنالیز پیس میکر و ICD انجام داده و توانسته گامهای مثبتی در پیشرفت اقدامات تهاجمی و غیر تهاجمی Invasive) وNoninvasive) بردارد.
از جمله خدمات این بخش می توان به موارد زیر اشاره کرد:
-مطالعات الکتروفیزیولوژی (EPS)
- ابلیشن ، AFابلیشن و کرایو ابلیشن، VT ابلیشن
3D mapping-
-تعبیه انواع CRT وپیس میکرهای موقت، دائمی و چند حفره ای
- انجام هولتر مانیتورینگ
-سیگنال اوریج
- انجام تست سنکوپ اشاره کرد.
مطالعات الکتروفیزیولوژی
در مورد بیشتر افرادیکه مشکلات مربوط به فعالیت الکتریکی قلب دارند، مانند اختلال ریتم یا آریتمی (تپشهای نامنظم قلب)، نوار قلب یا سایر بررسیهای معمولی اطلاعات کافی ارایه نمیکنند. مطالعات الکتروفیزیولوژی بررسیهایی هستند که با استفاده از کاتترگذاری، پزشک را قادر به ارسال ایمپالسهای الکتریکی کنترل شده به درون قلب مینمایند و به این وسیله تعیین میشود که مشکل در کجای قلب قراردارد و چگونه باید اصلاح شود.
برای انجام مطالعات الکتروفیزیولوژی، پزشک یک کاتتر قلبی را وارد بدن میکند و سپس نوعی الکترود را به داخل حفرات قلب بیمار میفرستد. این الکترود، ایمپالس را به قلب بیمار میفرستد و آن را با سرعتهای مختلف به تپش در میآورد. پزشک این ایمپالسها را دنبال کرده و نقشه دستگاه هدایت الکتریکی قلب و واکنش آن به ایمپالسها را ترسیم مینماید. ممکن است در طول کاتترگذاری برای ایجاد اختلال ریتم (آریتمی) یا به منظور متوقف نمودن اختلال ریتم به شما داروهای خاصی داده شود تا معلوم شود که بهترین دارو برای شما کدام است.
تست بالا بردن میز(Tilt-table test)
نوع دیگری از بررسیهای الکتروفیزیولوژی میباشد. در طی این بررسی احساس درد نخواهید کرد، ولی حس میکنید که سرعت ضربان قلبتان تغییر میکند و این احساس ممکن است ناراحت کننده و حتی هشدار دهنده باشد. در جریان این بررسیها، میزی که روی آن دراز میکشید ممکن است عمودی شود تا شما را در موقعیت خاصی نگه دارد. ریتم قلب و فشارخون شما ممکن است با عمودی شدن میز تغییرکنند. تسمههای اطراف قفسه سینه ایمنی شما را حفظ مینمایند. این بررسی معمولا در افرادی انجام میشود که سبکی سر بدون علت مشخص دارند.
از آنجاییکه این بررسی ممکن است هم کاربرد تشخیصی داشته باشد و هم برخی از داروهای خاص مصرفی شما را بررسی نماید، لذا ممکن است مدت زیادی به طول بیانجامد. بسته به کاری که قرار است انجام شود، این بررسیها بین 1 تا 4 ساعت طول میکشند. بعد از انجام این مطالعات، دوره بازگشت به حالت طبیعی (ریکاوری) مشابه با دوره کاتترگذاری قلبی خواهد بود . خطرات موجود در مطالعات الکتروفیزیولوژی شامل همان خطرات عمل کاتترگذاری هستند. علاوه بر این هر چند تحریک الکتریکی قلب شما بسیار به دقت کنترل میشوند ولی باز احتمال رخ دادن برخی از ریتمهای غیر طبیعی شدید قلبی وجود دارد. محلی که در آن این بررسیها انجام میشوند، باید مجهز به دفیبریلاتور باشد (دستگاهی که ریتمهای غیرطبیعی قلب را به وسیله شوک الکتریکی متوقف میکند). در صورت بروز این وضعیت اورژانسی، ممکن است هشیاری خود را از دست بدهید و پزشکان از دفیبریلاتور برای درمان شما استفاده کنند. اگر از هوش نرفته باشید، ممکن است قبل از استفاده از دفیبریلاتور از یک داروی بیهوشی سریع الاثر استفاده شود.
روند انجام مطالعات الکتروفیزیولوژی
بیشتر اوقات پزشک معالج برای کسب اطلاعات کافی به منظور تشخیص بیماری شما و تصمیمگیری صحیح درباره درمان مناسب به بررسیهای زیادی دست میزند. مجموعه بررسیهایی که پزشک برای شما درخواست میکند لزوماً در فرد دیگری با همان ناراحتی ضروری نمیباشند. نتایج یک بررسی ممکن است اطلاعاتی را ارایه دهد آشکار سازد که برای تکمیل اطلاعات نیاز به بررسیهای بیشتری وجود دارد. همچنین ممکن است لازم باشد که چندین بار یک بررسی را تکرار کنید تا بطوردقیق مشخص شود که قلب شما چگونه به انواع داروها، روشهای جراحی یا سایر درمانها پاسخ میدهد. سابقه پزشکی نیز از عوامل تعیین کننده در درخواست بررسیهای مناسب میباشد. در مورد اینکه چرا یک بررسی خاص در این شرایط برای شما درخواست شده و چه انتظاری از انجام آن باید داشته باشید، از پزشکتان سوال نمایید. صراحتا از پزشک خودتان درباره معایب و مزایای یک بررسی خاص سوال کنید و به روشنی درباره احساسات خود در مورد منافع و مزایای یک بررسی با وی مشورت نمایید.
همچنین میتوانید از پزشکتان بپرسید که در مراحل بعدی درمان، ممکن است چه نتایج مختلفی دیده شوند. در صورت وجود هرگونه ابهام یا نگرانی، باید بدانید که همیشه راه دومی هم برای درمان وجود دارد. به خاطر داشته باشید که شما با تصمیم گیری خودتان وضعیت سلامتی خودتان را تغییر میدهید، بنابراین باید اطلاعات کافی برای تصمیمگیری آگاهانه درباره هر روش تشخیصی یا درمانی را داشته باشید.
اگر قصد دارید که درمان دیگری را امتحان کنید، این تصمیم خود را با پزشک معالج خود حتماً در میان بگذارید. پزشک خانوادگی در یافتن یک پزشک جامع الشرایط دیگر به شما کمک میکند. هرگز از تغییر پزشک خودتان احساس گناه نکنید و فکر نکنید که این تصمیم شما احساسات پزشک شما را جریحهدار خواهد کرد .
وقتیکه به ملاقات پزشک جدید خود میروید، مجموعه کاملی از موارد ثبت شده و کپی بررسیهای قبلی خود را نیز به همراه خود ببرید. اگر پزشک جدید توصیههای تازهای به شما نمود، این لزوماً بدین معنا نیست که تشخیص این پزشک صحیحتر است و پزشک قبلی اشتباه میکرد. اختلاف نظر میان پزشکان به خصوص در موارد مربوط به مشکلات پیچیده پزشکی و تصمیمات مهم درمانی همیشه وجود دارد و امری طبیعی شمرده میشود.
مهمترین فرد تصمیم گیرنده خود شما هستید. آزادی انتخابتان بر میزان اعتماد شما موثر است و انتخابهای شما درباره نحوه درمان بیماری قلبی بر زندگی شما تاثیر خواهند گذاشت و از جمله عوامل مهمی میباشند که باید در نظر گرفته شوند. درمان زمانی موفقیتآمیز خواهد بود که شما و پزشکتان با همدیگر، همفکری و همکاری کنید و تصمیمات درستی بگیرید تا بر زندگی شما تاثیر مثبتی داشته باشند.
در افراد مبتلا به سایر بیماریهای قلبی مثل حمله پیشین قلبی که منجر به آسیب قلبی شده است یا بیماریهای عضلانی قلبی، تقریباً همیشه یک دفیبریلاتور داخلی کاشته میشود. تخریب با کاتتر باعث میشود که تعداد و دفعات فعال شدن دفیبریلاتور داخلی در این افراد کم شود. بعضی اوقات برای رسیدن به درمان قطعی انجام بیش از یک بارتخریب بافتی با استفاده از کاتتر ضروری است.
درست مانند یک ضربانساز، ICD نیز ممکن است با برخی از وسایل محیط پیرامون شما که دارای میدانهای الکترومغناطیسی یا امواج رادیویی میباشند، تداخل نمایند. (مطلب مربوط به ایمنی وسایل کاشتنی را در صفحه408ملاحظه بفرمایید). از پزشک خود سوال نمایید که چه وسایلی در محیط اطراف شما، یا کدامیک از روشهای پزشکی یا فعالیتهای بدنی شما ممکن است بر روی ICD تأثیر بگذارند.